Eyjólfur Magnússon.
Margir hafa heyrt nefndan Eyjólf Magnússon „ljóstoll“, sem fæddist á Hraunhöfn í Staðarsveit 1841 en sálaðist á heimili systur sinnar Rannveigar á Kotströnd í Ölfusi 1911.
Séra Ólafur Magnússon í Arnarbæli hélt yfir honum ræðurnar, en mæltist svo miðurlega, að Rannveig fór í meiðyrðamál við prest – fyrir hönd líksins.
Málinu var skotið til sýslumanns, Sigurðar Ólafssonar (föður Jóns skrifstofustjóra alþingis), sem úrskurðaði, að það stoðaði lítið, að ummæli prestsins væru gerð dauð og ómerk, því að Eyjólfur væri dauður. – Rannveig sætti sig við úrskurðinn.
„Þetta er vandasamasta þjófnaðarmál, sem eg hef dæmt í um æfina,“ sagði Sigurður sýslumaður. „Ég átti að dæma um, hvort stolið hefði verið hlut, sem aldrei var til – mannorðinu af Eyjólfi ljóstoll.“
P.s. 1. október 2015:
Allt í einu kom mér önnur saga í hug um Rannveigu á Kotströnd Helgadóttur. Hún þótti nokkuð hofferðug og sveitungar hennar sögðu hana líta niður á Sunnlendinga, einkum Ölfisinga og þegar einhver nefndi manninn hennar, sagði hún: „Æ, minnist þér ekki á hann – hann er hér úr Ölfusinu.“
Eitt sinn gisti Guðmundur Friðjónsson á Sandi á Kotströnd og var vel tekið á móti honum. Rannveig leiddi hann um staðinn og sýndi allt, sem hún sagðist hafa verið að framkvæma. „Sjáðu nú þetta, og svo verð ég að sýna þér þetta hérna, sem ég var að gera,“ sagði hún og þannig lét hún dæluna ganga.
Guðmundi tók að leiðast sjálfbirgingsskapur frúarinnar eins og hún hafði unnið allt ein og sér, svo að hann spurði með hægð: „Hvað hafið þér verið ekkja í mörg ár, frú mín góð?“
ÁHB / 29. september 2015
Leitarorð: Arnarbæli • Eyjólfur Magnússon • Kotströnd • ljóstollur • Ólafur Magnússon • Sigurður Ólafsson • sýslumaður